Dmitry Glukhovsky – Metro 2033

Dmitry Glukhovsky – Metro 2033 to książka wyjątkowa. Kiedy zacznie się ją czytać, to nie można się od niej oderwać.  Sam styl autora zachwyca. Bardzo ciekawe dialogi, mnogość postaci, cudowne opisy poszczególnych stacji metra. Książka ta wchodzi w skład „Uniwersum Metro 2033”. Jest to projekt pozwalający pisarzom z całego świata pisać książki mające miejsce w tym uniwersum, przestrzegając zasad wyznaczonych przez Glukhovskiego. W Polsce już 3 miasta doczekały się własnej historii: Warszawa, Kraków i Wrocław.

,,Boże, jaki piękny świat zniszczyliśmy…” Książka Metro 2033, jak nie trudno się domyślić, opowiada losy jednych z ostatnich ludzi na Ziemi, którzy ocaleli po katastrofie nuklearnej, chroniąc się w moskiewskim metrze. Skupiają się w grupkach na poszczególnych stacjach metra, bo tylko współpracując razem mają szanse na przetrwanie. Potrzebują jedzenia, ciepła oraz ochrony przed różnymi potworami czającym się w tunelach metra. ,,Nie bój się. Ty jesteś ludź i my jesteśmy ludzie. Kiedy coś takiego się dzieje, ludź musi być razem z innymi.”

Głównym bohaterem książki jest Artem. Przybrany syn Suchego, mieszkaniec stacji WOGN. Otrzymuje on od tajemniczego Huntera misję do wykonania, która odmienia jego życie. Przemierza on moskiewskie metro, aby odnaleźć Młynarza. ,,Umrzesz ty. Umrą wszyscy bliscy twoi. Potęgi upadną. Jedno tylko żyć będzie przez wieki – poległych wojenna chwała.” Myślę, że nie tylko dla chwały Artem przyjął to zadanie. Zrobił to z dobroci oraz odpowiedzialności za życie innych mieszkańców metra.

,,Najważniejsze to w sercu być tym samym człowiekiem, nie upaść, a okoliczności – czort za przeproszeniem, z okolicznościami!” Książka ta odpowiada na pytanie, na ile pozostaniemy ludzcy, gdy każdego dnia będziemy musieli walczyć o przetrwanie. Część ludzi walczy, aby zachować w sobie jak najwięcej człowieczeństwa, inni poddają się pierwotnym instynktom. Żyjąc w erze dobrobytu, mając zapewnione bezpieczeństwo ciężko jest mi określić na ile ja pozostałabym ludzka. Chcę wierzyć w to, że nie miałabym z tym żadnego problemu. Mam nadzieję, że nie będę miała okazji tego sprawdzić.